یک سال در سیاره‌های دیگر چقدر است؟

سیاره‌های منظومه شمسی نه‌تنها در مدار خود در حال حرکت هستند، بلکه حول محور خود نیز می‌چرخند. همه سیاره‌های منظومه شمسی دور خورشید می‌چرخند ولی مدت زمانی که طول می‌کشد تا یک چرخش کامل را انجام دهند، متفاوت است. در این مقاله به بررسی مدت یک سال در سیاره‌های منظومه شمسی و عواملی که روی آن اثر می‌گذارند می‌پردازیم. با ما همراه باشید.

حرکت وضعی و حرکت انتقالی

سال در سیاره‌های دیگر با استفاده از سال تروپیکال زمین که حدود ۳۶۵ روز خورشیدی طول می‌کشد اندازه‌گیری می‌شود. یک روز خورشیدی مدت زمانی است که طول می‌کشد زمین یک بار به‌طور کامل حول محور خود بچرخد (حرکت وضعی) که بر اساس موقعیت خورشید در نقطه‌ای مشخص سنجیده می‌شود. در مقابل، یک سال مدت زمانی است که طول می‌کشد تا زمین یک گردش کامل دور خورشید انجام دهد (حرکت انتقالی).

تمام سیاره‌ها و سایر اجرام در منظومه شمسی نیز این کار را انجام می‌دهند، ولی با سرعت‌های متفاوت. غول‌های گازی مثل مشتری و زحل و همچنین غول‌های یخی مثل اورانوس و نپتون، سریع‌تر از سیاره‌های زمین‌سان مثل زمین، مریخ، زهره و عطارد می‌چرخند.

سرعت چرخش هر سیاره حداقل تا حدودی به نحوه شکل‌گیری آن از قرص پیش‌سیاره‌ای در اطراف خورشید جوان بستگی دارد. بااین‌حال معلوم نیست که چرا سرعت چرخش سیاره‌های غول پیکر بسیار سریع‌تر است.

قوانین حرکت

بر اساس قانون سوم کپلر،‌ مدت زمانی که طول می‌کشد سیاره یک گردش کامل انجام دهد به فاصله آن از خورشید بستگی دارد. سیاره‌هایی که از خورشید دورتر هستند، باید مسیر طولانی‌تری را طی کنند. همچنین آهسته‌تر حرکت می‌کنند، زیرا اثر گرانشی خورشید با افزایش فاصله کاهش می‌یابد. در مقابل، سیاره‌های نزدیک به خورشید سریع‌تر حرکت کرده و اثر گرانشی آن را بیشتر حس می‌کنند.

مثلا، عطارد که نزدیک‌ترین سیاره به خورشید است، ۸۸ روز طول می‌کشد تا یک گردش کامل انجام دهد. دورترین سیاره از خورشید، نپتون، ۱۶۵ سال طول می‌کشد تا مدار خود را کامل کند. سیاره‌ها در تمام مدار خود با سرعت ثابت حرکت نمی‌کنند. زیرا مدار آن‌ها کاملا دایره‌ای نیست،‌ بلکه بیضوی (تخم‌مرغی) است. قانون دوم کپلر بیان می‌کند که وقتی سیاره‌ای در مدارش به خورشید نزدیک‌تر است، سریع‌تر از زمانی که از آن دورتر است حرکت می‌کند.

یک سال در سیاره‌های منظومه شمسی

بعضی از سیاره‌ها چند روز و بعضی دیگر چند سال طول می‌کشد تا مدار خود را دور خورشید تکمیل کنند. مدت زمان یک سال در هر سیاره بر اساس روز زمینی عبارت‌اند از:

• عطارد: ۸۸ روز
• زهره: ۲۲۵ روز
• زمین: ۳۶۵ روز
• مریخ: ۶۸۷ روز
• مشتری: ۴۳۳۱ روز یا ۱۲ سال زمینی
• زحل: ۱۰۷۴۷ روز یا ۲۹.۴ سال زمینی
• اورانوس: ۳۰۵۸۹ روز یا ۸۴ سال زمینی
• نپتون: ۵۹۸۰۰ روز یا ۱۶۵ سال زمینی

 عطارد

عطارد بسیار آهسته حول محور خود می‌چرخد و هر ۵۹ روز زمینی یک چرخش کامل انجام می‌دهد. بااین‌حال، گردش آن دور خورشید در مقایسه با سیاره‌های دیگر سریع است و فقط ۸۸ روز زمینی طول می‌کشد. حرکت خورشید در آسمان عطارد تاحدودی عجیب به‌نظر می‌رسد. زیرا سرعت این سیاره بسته به جایی که در مدار بیضی‌شکل خود دور خورشید قرار دارد، تغییر می‌کند. بنابراین یک روز خورشیدی یا چرخه کامل روز و شب در عطارد حدود ۱۷۶ روز زمینی طول می‌کشد.

زهره

زهره، داغ‌ترین سیاره منظومه شمسی، حدود ۲۲۵ روز زمینی طول می‌کشد تا یک گردش کامل دور خورشید انجام دهد. زهره بسیار آهسته و در جهت عقربه‌های ساعت دور خود می‌چرخد. این برعکس بیشتر سیاره‌ها است که خلاف جهت عقربه‌های ساعت یا در همان جهتی که در مدارشان حرکت می‌کنند، می‌چرخند. حرکت وضعی زهره ۲۴۳ روز زمینی طول می‌کشد.

تلسکوپ 6 اینچ دابسونی جی‌اس‌او مدل GSO 6 MCRF

• تلسکوپ بازتابی با دهانه 150 میلی‌متر و فاصله کانونی 1200 میلی‌متر و نسبت کانونی f8
• با توانایی رسیدن به حداکثر بزرگنمایی 306 برابر
• گردآوری نور بسیار بالا- 460 برابر چشم انسان و 232 درصد بیشتر از مدل 100 میلی‌متر
• با آینه بزرگ سهمی شکل با پوشش آلومینیوم-کوارتز Radiant Aluminum Quartz (RAQ)
• کیفیت اُپتیکی بالا – تصاویری روشن و شفاف بویژه در رصد ماه و سیارات
• مجهز به فوکوسر بسیار دفیق 1:10 میکرو کریفورد M-CRF: Micro Crayford Focuser
• همراه با دوچشمی 25 میلی‌متر  و 9 میلی‌متر AFOV 52° – بزرگ‌نمایی ۴۸ و ۱۳۳ برابر
• مجهز به جوینده 6×30 با پوشش کامل و چندلایه ضدانعکاس سطوح لنزها
• دارای آداپتور ۲ به ۱.۲۵ اینچ با قابلیت نصب فیلترهای رصدی ۲ اینچی (M48x0.75)
•  با قابلیت نصب چشمی‌های ۲ اینچ و ۱.۲۵ اینچ
• مقر چوبی مستحکم دابسونی سمتی‌-ارتفاعی با  حرکت و کنترل بسیار نرم و روان
• نصب و راه اندازه بسیار سریع و آسان
• قابلیت جدا شدن لوله از پایه برای حمل و جابجایی ساده‌تر
• ساخت شرکت تایوانی جی‌اس‌او GSO: Guan Sheng Optical
• مناسب برای رصدگران مبتدی، و متوسط
• ایده آل برای رصد ماه و سیارات منظومه شمسی و مناسب اجرام اعماق آسمان
• تلسکوپ 6 اینچ دابسونی جی‌اس‌او دلوکس به رنگ سفید

تلسکوپ 6 اینچ دابسونی جی‌اس‌او مدل GSO 6 MCRF یک تلسکوپ با کارایی بالا است که ساخته شده تا قابلیت مشاهده و رصد عالی از اجرام آسمانی در منظومه شمسی را برای شما فراهم کند و علاوه بر این برای رصد خوشه‌های ستاره‌ای، سحابی‌ها و کهکشان ها نیز طراحی شده است. تلسکوپ توسط کارخانه معتبر GSO در تایوان ساخته شده است. تلسکوپ دارای یک آینه اصلی درجه یک با شکل سهمی(پارابولوئید) با قطر 152 میلی‌متر است. با فاصله کانونی 1200 میلی‌متر و نسبت کانونی f/8. شرکت تایوانی GSO متعهد به تولید اپتیک‌های درجه یک است. این تلسکوپ پیشرفته، آسمان شب را در برابر شما قرار می‌دهد تا شروع به کاوش عمیق در آن کنید.

تلسکوپ 6 اینچ دابسونی جی‌اس‌او مدل GSO 6 MCRF یکی از بهترین تلسکوپ‌ها برای رصد سیارات منظومه شمسی و شاید بتوان گفت بهترین برای رصد، تماشای دقیق و عکاسی از ماه و دهانه‌های برخوردی آن باشد. دهانه بزرگ 152 میلیمتری این تلسکوپ باعث ایجاد تصاویری بسیار روشن و با جزئیات فوق‌العاده می‌شود و حرکت نرم و آسان مقر بسیار مستحکم آن باعث راحتی فوق‌العاده در هنگام کار با این تلسکوپ است.

تلسکوپ‌های دابسونی از کاربردی‌ترین تلسکوپ‌ها هستند. طراحی بسیار ساده اما قدرتمند دارند. تلسکوپ متشکل از دوبخش اصلی است. لوله تلسکوپ و پایه مستحکم چوبی که روی زمین قرار می‌گیرد. برای همین به سرعت آماده رصد میشوید و نیازی نیست تا ابتدا مقر را با وقت و زحمت  آماده کنید. ایده طراحی و ساخت این تلسکوپ‌ها نیاز و آرزوی داشتن تلسکوپی بزرگ و قدرتمند با قیمت پایین بود که سرانجام در سال 1965 توسط جان دابسونی به بهترین شکل ممکن انجام شد. علی‌رغم اندازه بزرگ، حمل و نقل تلسکوپ‌های دابسونی به واسطه طراحی و ساختار منحصربفرد آنها نسبتا آسان است. تلسکوپ 6 اینچ دابسونی جی‌اس‌او مدل GSO 8 MCRF انتخابی خوب برای منجمان تازه کار است و یک گزینه خوب برای خرید اولین تلسکوپ.

تلسکوپ 6 اینچ دابسونی جی‌اس‌او مدل GSO 6 MCRF با آینه ۱۵۲ میلی‌متری اندازه‌ای فوق‌العاده‌ای را هم برای رصدگران مبتدی و هم برای رصدگران باتجربه آسمان شب فراهم می‌کند. در اینجا تفکیک دقیق تری از آنچه می توانید با این نوع تلسکوپ رصد کنید شرح داده شده است:

**مشاهده ماه با وضوح بالا:** یک دابسونی 6 اینچی وضوح استثنایی برای مشاهده ماه ارائه می‌دهد. شما می توانید جزئیات خوبی را در سطح ماه تشخیص دهید، از جمله:

* دهانه‌ها برخوردی در اندازه‌ها و اشکال مختلف، از دهانه‌های برخوردی عظیم گرفته تا دهانه‌های کوچکتر.
* رشته کوه های برجسته قمری مانند Montes Apenninus و Montes Carpatus.
* دشت های تاریک بازالتی (ماریا) که در اثر فوران های آتشفشانی باستانی شکل گرفته اند.
* دره‌های ریفت مانند Vallis Schröteri.

زمین

زمین دقیقا ۳۶۵.۲۵ روز طول می‌کشد تا یک گردش کامل دور خورشید انجام دهد. همچنین، هر ۲۳.۹ ساعت یک بار حول محور خود می‌چرخد.

مریخ

یک سال در مریخ برابر با ۶۸۷ روز زمینی یا ۱.۸۸ سال زمینی است. در مریخ، روز خورشیدی سول نامیده می‌شود و یک سال ۶۶۹.۶ سول است. چرخش مریخ شبیه زمین است و ۲۴.۶ ساعت طول می‌کشد.

مشتری

روزهای مشتری بسیار کوتاه است زیرا چرخش کامل آن کمتر از ۱۰ ساعت طول می‌کشد. بااین‌حال به‌دلیل فاصله زیادی که از خورشید دارد، یک سال آن معادل ۱۲ سال زمینی است. تقریبا ۴۳ دقیقه طول می‌کشد تا نور خورشید به مشتری برسد. در مقایسه، فقط ۸ دقیقه طول می‌کشد تا نور خورشید به زمین برسد.

زحل

رتبه دوم روزهای کوتاه بعد از مشتری به زحل می‌رسد. این سیاره هر ۱۰.۷ ساعت یک بار حول محور خود می‌چرخد. زحل هر ۱۰۷۵۶ روز زمینی یا ۲۹.۴ سال زمینی مدار خورشیدی خود را کامل می‌کند.

 به‌دلیل انحراف محوری ۲۶.۷ درجه‌ای زحل، نمایی که از حلقه‌های این سیاره می‌بینیم در طول زمان تغییر می‌کند. مثلا گاهی ضلع شمالی آن‌ها را می‌بینیم، گاهی مثل خط به‌نظر می‌رسند و گاهی ضلع جنوبی آن‌ها را مشاهده می‌کنیم. تقابل مستقیم بعدی زحل و زمین،‌ یعنی زمانی که حلقه‌ها به‌صورت خط نازک دیده می‌شوند، در سال ۲۰۲۵ خواهد بود. 

اورانوس

یک سال در سیاره اورانوس شاید یک عمر طول بکشد! حدود ۸۴ سال زمینی طول می‌کشد تا اورانوس مدار خود را دور خورشید کامل کند. بااین‌حال، یک روز آن فقط ۱۷.۲ ساعت است. به‌نظر می‌رسد که اورانوس مثل زهره خلاف جهت عقربه‌های ساعت می‌چرخد. همچنین، انحراف محوری معادل ۹۷.۸ درجه دارد که نسبت به سیاره‌های دیگر بسیار زیاد است.

نپتون

یک روز روی نپتون حدود ۱۶ ساعت زمینی است و سفر آن دور خورشید کمی بیش از ۱۶۵ سال زمینی یا ۵۹۸۰۰ روز زمینی طول می‌کشد. این سیاره انحراف محوری ۲۸.۳ درجه‌ای دارد و در نتیجه فصل‌های مختلف را تجربه می‌کند. با‌این‌حال به‌دلیل طولانی بودن سال، هر فصلی بیشتر از ۴۰ سال طول می‌کشد.

پلوتون

پلوتون به‌مدت ۷۶ سال، از ۱۹۳۰ تا ۲۰۰۶، نهمین سیاره منظومه شمسی در نظر گرفته می‌شد. در سال ۲۰۰۶، اتحادیه بین‌المللی نجوم پلوتون را به‌عنوان سیاره کوتوله طبقه‌بندی کرد. در حال حاضر، پنج سیاره کوتوله شناخته‌شده وجود دارد. یک سال در پلوتون معادل ۲۴۸ سال زمینی است و روز آن ۱۵۳.۳ ساعت زمینی (کمی بیشتر از ۶ روز زمینی) طول می‌کشد.